Әрбір әйелдің бұл дүниедегі басты міндеттерінің бірі аналық міндетін тиісінше атқару. Ол оның қасиетті борышы. Түрлі сылтаулар айта отырып баладан бас тартып, өз баласын өлтіретін әйел мен Алладан қорқа отырып дүниеге сәби әкеліп, оған аналық мейрімін төгіп аялап өсіретін әйелдің айырмашылығы жер мен көктей.
Дүниеге сәби әкелуден қашқан әйел дүниеге өзімшіл такаппарлық әкеліп, соны аялап өсіреді. Өзі түгел жақын-жуықтарының да сорына айналатын осынау менмендігінің құлы болған әйелге өз кінасын іскерлік және саяси жетістіктерімен ақтауы қиын. Шындығына келгенде өзінің аналық парызына адал бола алмаған әйелдің қоғамды қарық қылуы екіталай.
Алла Тағаланың алдында адамның құны оның іскерлігімен, саяси белсенділігімен емес, оның адамшылығымен бағаланады. Сондықтан да саналы түрде адамшылықтан аттап кеткен жанның іскерлігінің де, саяси жетістіктерінің де Алла Тағаланың алдындағы құны көк тиын. Осы тұрғыдан алғанда әйел адамның қоғамға тигізетін басты пайдасы оның от-басының жылулығын сақтап, қайрымды балаларды тәрбиелеп өсіру. Себебі, өз анасынан мейрім көрмей қатігез болып өскен баланың қоғамды көктете қоюы неғайбіл.
Осынау өткінші дүниеде Алладан қорқып абыройлы қыз, адал жар, мейрімді ана болып өткен әйел қасиетті әйел болып табылады. Жалпы, адам баласы үшін ненің жақсы, ненің жаман екенін, ненің дұрыс, ненің бұрыс екенін, ненің пайдалы, ненің зиян екенін Алла Тағала анықтайды. Сондықтан да Алланың емес адамдардың пікірлеріне тәуелді болып, күнаға батып жүрген жандарға қызығып, солардың көрген қызықтарын көрмедім деп қайғырып, оларға еліктеудің ешқандай да жөні жоқ. Мұндай көңіл-күй шын мәнінде, адамның иманын, оның адамшылығын сынайтын көңіл-күй. Сондықтан да мұндай сынақтан сүрінбей өткен адам қандай зор құрметке болса да лайық.
Мұндай әйел қызығынан тауқіметі мол елеусіз ғана ғұмыр кешсе де оның Алланың Тағаланың жанындағы дәрежесі жоғары болады. Өйткені, қызмет қуып, атақ-даңқ іздеп отбасынан, баладан бас тартқан өзімшіл өркөкірек әйел адамзат үшін сор болса, Алланың ризалығы үшін бар өмірін отбасына, балаларына арнаған сабырлы ана адамзаттың болашағын қамтамасыз етеді.
Әйелдің бақыты ең әуелі аналық бақыт болып табылады. Өзін ана ретінде танып, аналық сезімнің құдіретін сезінбеген әйел өмірдің бар қызығын көрсе де көңілі құлазитын болады. Өзінің аналық қасиеті арқылы ғана әйел адам тек өз баласының ғана анасы емес, бүткіл елдің анасына да айнала алады. Жұдырықтай ғана жүрегіне бүткіл елді, тіпті, бүткіл адамзатты сиғызып, аналық мейрімімен бүткіл елді, адамзатты әлдилеу тек аналық махаббаттың ғана қолынан келетін құдірет. Бұл әйелдің еншісіне ғана бөлінген бақыт.
Ананың алдында жас пен кәрінің бәрі де бала, бәрі де аналық махаббатқа сусап, бәрі де ананың жылы құшағын аңсайды. Ал, қасында жүрген анасының мейрімін сезінбей, аналық махаббаттың не екенін білмей өскен бала нағыз сормаңдай емес пе? Анасы өлген жетімек анасын аңсап, балалық тәтті қиялымен, дидарына іңкәр жүрегімен ана ұғымын қастерлеп өседі. Ал, қасында жүрген анасынан мейрім көрмей, қиялын да, жүрегін де қырау басқан баланың жетімдігін қалай айтып, немен теңеп жеткізуге болады?
Әйел аналық қасиетімен де әйел болады. Оны осы аналық қасиетінен айырып кеудесінде жаны бар әдемі қуыршаққа айналдыруға тырысатын қараниет жандар да бар. Әйелді отбасынан, баласынан айырып қызық қуған жезөкшелерге айналдыру үшін қандай мақсат көздеу керек? Жүрегінде мейрім, жанарында жылу жоқ, жақындасаң жүрегіңді ызғар шалатын әйел кейіпіндегі қуыршақтарды өркениеттілік, озықтық, ретінде насихаттап, үлгі етіп ұсыну үшін қандай зымиян болу қажет? Мұндай тозықтықты озық деп қабылдап, ессіз еліктеу үшін қандай көрсоқыр болу қажет?
Қыздары ана болудан қашып, жезөкше болуға асығатын ел қандай сорлы еді? Абайсызда туылып, анасы да қажет етпейтін бала қандай сорлы еді? Сырттан тоңып келіп үйінде үсік шалатын еркек қандай сорлы еді! Іштен шыққан баласының да іші жылымайтын әйел қандай сорлы еді?
СалНұр журналы 02.12.10.
Комментариев нет:
Отправить комментарий